چرا ثروتمندان روز به روز پولدارتر و فقرا فقیرتر می شوند؟

چرا حتی زمانی که پولی وارد زندگی یک فرد فقیر می شود، بعد از مدت کوتاهی شرایط زندگیش به حالت قبل باز می گردد؟

آیا واقعا پولدارها مادرزاد، ژنتیکی و ارثی هوش مالی بالایی دارند؟

افراد  بر اساس دیدگاهی که به مقوله ثروت و سرمایه گذاری دارند به ۳ گروه زیر تقسیم شدند:

۱- افراد ثروت ستیز. (ذهن فقیر – هوش مالی ضعیف)

۲- افراد ثروت جو. (ذهن کارمندی – هوش مالی متوسط)

۳- افراد ثروت ساز. (ذهن پول دار – هوش مالی ممتاز)

افراد ثروت ستیز با پول خود چه می کنند؟ (هوش مالی ضد پول)

این افراد به محض دریافت یک پول هنگفت مثل یک وام یا قرعه کشی، آن را بلافاصله خرج و صرف بدهی ها و هزینه های خود می کنند ؛ چون آنها باور و ترسشان این است که این پول، الان هست و ممکن است که دیگر چنین پولی نباشد پس باید آن را همین حالا خرج کنند. درآمد افراد ثروت ستیز مستقیم است و هرگز به درآمد غیرمستقیم فکر نمیکنند، عموما درآمدشان کمتر از هزینه هایشان است و همیشه بدهکار هستند، و مدام به فکر کمک گرفتن از دیگران هستند، این دسته از افراد نگرش فقر دارند. هوش مالی این افراد نابود گر پول است.

افراد ثروت جو با پول خود چه می کنند؟ (هوش مالی حافظ پول)

گروه دوم یا همان ثروت جوها نیز چون مدیریت هزینه ها را بلد نیستند، معمولا پول هنگفت بدست آورده را صرف تغییرات آنی مثل عوض کردن اتومبیل خود یا خرید مبل و … می کنند یا در نهایت فقط به ایجاد یک درآمد مستقیم بسنده می کنند. این افراد ذهنیت کارمندی دارند. هوش مالی این افراد انگیزه تلاش همیشگی برای جذب پول را در آنها در سطح متوسطی حفظ می کند. آنها نابود گر پول نیستند ولی مدیریت آن را بلد نیستند.

افراد ثروت ساز: (هوش مالی ممتاز)

پول میوه ممنوعه نیست، پول چرک کف دست نیست. پول تجلی رحمت الهی است. “چارلز پارکر” اندیشمندان عالم معتقدند: “در کسب ثروت عواملی چون هوش مالی، استعداد، مهارت و آموزش فقط ده درصد شرایط را مهیا می کند و نود درصد باقیمانده خودباوری (هوش مالی فردی)و خلاقیت (هوش مالی ایده ساز) است. این افراد که قشر پولدار جامعه هستند، عموما ویژگی ها و الگوهای ذهنی مالی (هوش مالی) زیر را با خود دارند:

ترس ها: (نابودگر هوش مالی)

جنس ترس این گروه از افراد از نوع از دست دادن فرصت های طلایی زندگی شان است و تنها نگرانی آنها فرصت سوزی است این دسته از افراد، هر موقعیتی را به چشم یک فرصت طلایی برای کسب ثروت بیشتر می بینند و همیشه به دنبال تبدیل فرصت به ثروت هستند. شاید بتوان گفت اولین درس کسب ثروت ، فرصت جویی، فرصت بینی، فرصت سازی و تصمیم گیری شتابان است. افرادی که هوش مالی بالایی دارند، به این معنی نیست که هرگز نمی ترسند، بلکه اتفاقا ترس ها را زود و بجا حس می کنند و سریعا تحلیل می کنند و تصمیم می گیرند که چقدر این ترس جدی است و چکار باید کرد؟

میزان تلاش: (اهرم هوش مالی)

این افراد که دارای سطح  بالایی از هوش مالی هستند بر این باورند که باید تا پایان عمر در مسیر جذب موفقیت و شکار سکه باشند و بازنشستگی برای آن‌ها معنی ندارد و تا وقتی توان داشته باشند با تمام وجود و علاقه کار و  تلاش می‌کنند.مرکز توجه و تمرکز: (قدرت بخشی هوش مالی)

برخلاف دو گروه قبلی که مرکز توجه‌شان روی شرایط و اخبار روز جامعه است، افراد ثروت سازبه این فکر می‌کنند که من در این شرایط و وضعیتی که اکنون دارم چطور می‌توانم پول بیشتری کسب کنم؟ تمرکز این افراد روی این جمله است: «الان پول کجاست؟» این افراد اصلا نگران شرایط و اخبار بد اقتصادی نیستند و مطمئن هستند که در هر شرایطی می‌توانند پول دربیاورند. هوش مالی، مرکز توجه ذهن این افراد را شکارچی فرصت‌های سرمایه‌گذاری و پولسازی بار می‌آورد.

باورهای ذهنی: (ساختار هوش مالی)

افراد ثروت ساز، بخاطر هوش مالی قدرتمندی که دارند، جهان را پراز فراوانی می بینند؛ از نظر آنها دنیا پراز سکه های طلایی است که پنهان هستند و مثل بازی قارچ خور، باید در کمین فرصت ها باشند و سکه ها را یکی پس از دیگری پیدا کنند؛ جالبه که بدونید این افراد هرگز شکست را نمی پذیرند و حتی اگر در بازی چندین بار هم گیم اوور شوند، از تجربیات قبلی خود استفاده می کنند و بازی را ادامه می دهند این افراد باور دارند که همیشه شرایط خوب است و افرادی برنده هستند که شکارچی فرصت ها باشند؛ آنها باور دارند که حتما حتما می توانند. آنها هوش مالی ثروت سازی دارند.

تفاوت های مهم افراد پولدار با افراد فقیر چیست؟ (کیفیت هوش مالی)

یک فرق بسیار جالب توجه و مهم افراد پولدار با افراد گروه اول و دوم این است که اولویت اول افراد ثروت ستیز و ثروت جو، پرداخت بدهی‌ها و هزینه هاست در حالیکه افراد پولدار اینطور فکر و عمل نمی‌کنند، اولویت اول افراد ثروت ساز، درآمد است و بدهی‌ها و هزینه‌ها اولویت آخر هستند. 

افراد ثروت ساز همیشه وقت آزاد بیشتری دارند و زمان بیشتری را می‌توانند صرف ارتباطات موثر بکنند و قطعا می‌توانند سرمایه‌گذاری‌های موفق بیشتری را انجام دهند و اینگونه است که پول پول می‌آورد.  

با توجه به توضیحات بالا مشخص شد که نگرش گروه اول نگرش افراد فقیر است و نگرش گروه دوم، نگرش کارمندی است و افرادی هستند که عموما دچار روزمره‌گی می‌شوند و افراد دسته سوم همان کسانی هستند که ذهنی ثروت آفرین و ثروت ساز دارند و جزو مرفهین به شمار می‌روند.