“تأثیر تربیت و آموزش در اعتماد به نفس با رویکرد صندوق خانوادگی اوارد”

لوب پیشانی (Frontal Lobe) 
لوب پیشانی بخشی از مغز است که وظیفه تصمیم‌گیری، کنترل رفتار، برنامه‌ریزی و تنظیم احساسات را بر عهده دارد. این بخش از مغز به مرور زمان رشد می‌کند و تکامل می‌یابد، و در کودکان تا سنین نوجوانی و حتی اوایل بزرگسالی کامل نمی‌شود.
لوب پیشانی یکی از مهم‌ترین بخش‌های مغز است که نقش اساسی در عملکردهای پیچیده شناختی و رفتاری انسان دارد. این بخش در قسمت جلویی مغز قرار دارد و مسئولیت‌های حیاتی مانند تصمیم‌گیری، کنترل رفتار، برنامه‌ریزی، حل مسئله و تنظیم احساسات را بر عهده دارد. رشد و تکامل لوب پیشانی یک فرآیند تدریجی است و تا سنین نوجوانی و حتی اوایل بزرگسالی کامل نمی‌شود. 
در حدود سن ۷ سالگی، لوب پیشانی شروع به فعالیت بیشتری می‌کند، اما هنوز به طور کامل توسعه نیافته است. به همین دلیل، کودکان در این سن بیشتر بر خواسته‌های فوری خود تمرکز می‌کنند و توانایی درک پیچیدگی‌های بیشتری مانند مشکلات مالی یا محدودیت‌های والدین را به طور کامل ندارند. آن‌ها به دلیل رشد ناکامل لوب پیشانی، اغلب نمی‌توانند مفهوم “نداشتن” یا محدودیت‌های والدین را درک کنند و بر خواسته‌های خود اصرار می‌ورزند.

این موضوع نشان می‌دهد که کودکان در این مرحله نیاز به آموزش و راهنمایی دارند تا به تدریج با مفهوم صبر، مدیریت خواسته‌ها و درک محدودیت‌های دیگران آشنا شوند. با گذشت زمان و رشد بیشتر مغز، این توانایی‌ها در آن‌ها تقویت می‌شود و درک بهتری از شرایط اطراف خود پیدا می‌کنند.

در ادامه، عملکرد و تکامل این بخش را دقیق‌تر توضیح می‌دهم:

1. وظایف اصلی لوب پیشانی:

• تصمیم‌گیری و برنامه‌ریزی: 

لوب پیشانی به ما این توانایی را می‌دهد که تصمیمات منطقی بگیریم و برنامه‌ریزی کنیم. این بخش مسئولیت ارزیابی موقعیت‌ها و انتخاب بهترین راه‌حل‌ها را بر عهده دارد.
 
• کنترل رفتار و تکانه‌ها: 

یکی از وظایف مهم لوب پیشانی، کنترل تکانه‌ها و رفتارهای هیجانی است. این بخش به ما کمک می‌کند تا بتوانیم رفتارهای خود را مدیریت کرده و واکنش‌های مناسب‌تری به موقعیت‌های مختلف نشان دهیم.
 
• تنظیم احساسات: 

لوب پیشانی نقش مهمی در تنظیم و کنترل احساسات دارد و به ما کمک می‌کند احساسات خود را به شیوه‌ای مناسب بروز دهیم.
 
• مهارت‌های اجتماعی: 

این بخش به ما امکان می‌دهد که در تعاملات اجتماعی، رفتارها و واکنش‌های مناسب داشته باشیم و بتوانیم احساسات و نیات دیگران را درک کنیم.

2. تکامل و رشد لوب پیشانی:

 • کودکی: در سنین کودکی، لوب پیشانی به صورت کامل توسعه نیافته است. این باعث می‌شود که کودکان نتوانند به‌خوبی پیامدهای بلندمدت اعمال خود را درک کنند و اغلب رفتارهای هیجانی و تکانشی از خود نشان دهند. به همین دلیل است که کودکان وقتی چیزی می‌خواهند، اصرار می‌کنند و ممکن است درک نکنند که والدین یا اطرافیانشان به دلایلی نمی‌توانند خواسته‌های آن‌ها را برآورده کنند.
 
• نوجوانی: در دوران نوجوانی، لوب پیشانی به رشد و توسعه خود ادامه می‌دهد، اما هنوز به بلوغ کامل نرسیده است. این باعث می‌شود که نوجوانان تصمیمات بیشتری با توجه به احساسات و هیجانات خود بگیرند و هنوز مهارت‌های کامل در مدیریت رفتارها و برنامه‌ریزی بلندمدت نداشته باشند.
 
• بزرگسالی: در اوایل بزرگسالی (تا حدود ۲۵ سالگی)، لوب پیشانی به بلوغ کامل می‌رسد و افراد می‌توانند تصمیمات منطقی‌تر بگیرند، رفتارهای خود را بهتر کنترل کنند و به خوبی برنامه‌ریزی کنند. این مرحله به افراد کمک می‌کند تا درک بهتری از خود، روابط و اهداف زندگی‌شان داشته باشند.

3. چرا کودکان درک کافی از محدودیت‌ها ندارند؟

از آنجایی که لوب پیشانی در کودکان به طور کامل توسعه نیافته است، توانایی آن‌ها برای درک پیچیدگی‌های شرایط محدود است. آن‌ها بیشتر به حال حاضر فکر می‌کنند و تمرکز اصلی آن‌ها بر خواسته‌ها و نیازهای فوری است. این باعث می‌شود که وقتی چیزی را می‌خواهند، درک نکنند که ممکن است والدین یا دیگران به دلایلی قادر به تأمین آن نباشند. این ویژگی، بخشی طبیعی از رشد مغزی آن‌هاست و به مرور زمان و با رشد لوب پیشانی، کودکان این توانایی را پیدا می‌کنند که بهتر شرایط را درک کنند، صبر کنند و محدودیت‌ها را بپذیرند.

4. تأثیر آموزش و تربیت:

تربیت و آموزش می‌تواند به توسعه مهارت‌های لوب پیشانی در کودکان کمک کند. آموزش‌هایی که به کودکان مهارت‌های مدیریت احساسات، حل مسئله و برنامه‌ریزی را یاد می‌دهند، می‌توانند این فرآیند رشد را تسهیل کنند. والدین و معلمان می‌توانند با فراهم کردن محیطی حمایتی و فرصت‌هایی برای یادگیری این مهارت‌ها، به کودکان کمک کنند تا بهتر رفتارها و احساسات خود را مدیریت کنند و توانایی تصمیم‌گیری مناسبی داشته باشند.
به طور کلی، تکامل لوب پیشانی نقش مهمی در رشد شناختی و رفتاری انسان دارد و درک این فرآیند می‌تواند به والدین و مربیان کمک کند تا با کودکان به شیوه‌های مؤثرتری ارتباط برقرار کنند و آن‌ها را در مسیر رشد بهتر همراهی کنند.
و البته در بزرگسالی، این بخش به بلوغ کامل می‌رسد و باعث می‌شود که افراد بتوانند تصمیمات پیچیده‌تر و تحلیل‌های بیشتری انجام دهند. 
اما یکی از نتایج این توانایی، ایجاد شک و تردید در تصمیمات و پیش‌بینی‌های ماست.

دلایل ایجاد شک و تردید در بزرگسالی:

 1. توانایی تحلیل و پیش‌بینی: 

چون لوب پیشانی ما در بزرگسالی به خوبی توسعه یافته است، می‌توانیم نتایج احتمالی تصمیماتمان را به دقت تحلیل کنیم. این توانایی باعث می‌شود که اغلب به پیامدهای منفی احتمالی نیز فکر کنیم و همین مسئله منجر به تردید و شک شود.
 
2. تجربیات گذشته: 

در طول زندگی، با تجربیات و شکست‌های مختلفی مواجه می‌شویم. این تجربیات می‌توانند باعث شوند که به توانایی‌ها و شانس موفقیت خود شک کنیم، حتی اگر دلیلی منطقی برای این شک وجود نداشته باشد. لوب پیشانی با پردازش این تجربیات گذشته به ما کمک می‌کند که تصمیمات بهتری بگیریم، ولی گاهی این پردازش می‌تواند منجر به تردید بیش از حد شود.
 
3. خودآگاهی بیشتر: 

با رشد مغز و افزایش بلوغ شناختی، خودآگاهی ما نیز بیشتر می‌شود. این خودآگاهی باعث می‌شود که به نقاط ضعف و قوت خود آگاه‌تر شویم. در نتیجه، برخی از افراد ممکن است بر روی نقاط ضعف خود تمرکز کرده و به توانایی‌هایشان شک کنند.
 
4. ریسک‌گریزی طبیعی: 

انسان‌ها به طور طبیعی تمایل دارند که از ریسک‌ها و خطرات اجتناب کنند. لوب پیشانی در این فرآیند نقش مهمی دارد، زیرا پیامدهای منفی را پیش‌بینی کرده و به ما هشدار می‌دهد. این ویژگی می‌تواند در مواقعی مفید باشد، اما وقتی که بیش از حد به آن توجه کنیم، منجر به شک و تردید درباره موفقیت یا تصمیماتمان می‌شود.

آیا شک و تردید همیشه منفی است؟

شک و تردید می‌تواند در مواردی مفید باشد، زیرا باعث می‌شود که بیشتر فکر کنیم، برنامه‌ریزی بهتری داشته باشیم و با آمادگی بیشتری به سمت هدف‌هایمان حرکت کنیم. اما وقتی این شک به حدی برسد که مانع از اقدام شود یا اعتماد به نفس ما را تضعیف کند، به یک مانع روانی تبدیل می‌شود.

چگونه با شک و تردید مقابله کنیم؟

 • آگاهی از افکار خود: 

متوجه باشید که شک و تردید بخشی از فرآیند طبیعی تفکر است و نباید به آن اجازه دهید که مانع پیشرفتتان شود.
 
• تمرکز بر دستاوردهای گذشته: 

مرور موفقیت‌های گذشته می‌تواند به شما یادآوری کند که توانایی رسیدن به هدف‌هایتان را دارید.
 
• اقدام به‌رغم شک: 

گاهی بهترین راه برای غلبه بر تردید، اقدام کردن است. با انجام عمل، به مرور زمان متوجه می‌شوید که این شک‌ها اغلب بی‌اساس هستند.
 
• توسعه مهارت‌های مقابله با استرس: 

تکنیک‌های آرامش‌بخش مانند مدیتیشن و تمرین‌های ذهنی می‌توانند به کاهش اضطراب و تردید کمک کنند.

در نهایت، شک و تردید یکی از نشانه‌های رشد شناختی و توانایی تحلیل مغز است، اما یادگیری مدیریت آن می‌تواند به ما کمک کند که با اعتماد به نفس بیشتری در مسیر اهدافمان حرکت کنیم.
می‌توان گفت که یکی از دلایل اینکه افراد فرصت‌ها را از دست می‌دهند یا به بسیاری از چیزها شک دارند، به نحوه عملکرد لوب پیشانی و عواملی که بر رشد و شکل‌گیری آن تأثیر می‌گذارند برمی‌گردد.

رشد و تکامل لوب پیشانی در دوران کودکی و نوجوانی تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله تربیت والدین، محیط زندگی، و تأثیرات رسانه‌ها قرار می‌گیرد.

1. نقش تربیت والدین:

والدین و نحوه تربیت آن‌ها می‌تواند نقش بسیار مهمی در رشد و توسعه مهارت‌های شناختی کودکان داشته باشد. کودکانی که در محیط‌هایی بزرگ می‌شوند که تشویق به اعتماد به نفس، استقلال و تفکر انتقادی در آن‌ها صورت می‌گیرد، معمولاً لوب پیشانی قوی‌تری دارند که باعث می‌شود تصمیم‌گیری‌های بهتری بگیرند و به فرصت‌ها شک نکنند. از سوی دیگر، والدینی که بیش از حد کنترل‌کننده یا منتقد هستند، می‌توانند باعث شوند کودکان با رشد اضطراب و عدم اعتماد به نفس بزرگ شوند، که این ویژگی‌ها می‌توانند تا بزرگسالی ادامه پیدا کنند و باعث شوند فرد به فرصت‌ها شک کند و از اقدام کردن بترسد.

2. تأثیر رسانه‌ها:

رسانه‌ها نیز تأثیر مهمی در شکل‌دهی به ذهنیت و الگوهای فکری افراد دارند. اگر فردی از کودکی در معرض پیام‌ها و تصاویری قرار بگیرد که ترس، نگرانی و عدم اعتماد به نفس را تقویت می‌کنند، ممکن است لوب پیشانی او به گونه‌ای رشد کند که بیشتر به پیامدهای منفی فکر کند و در نتیجه به فرصت‌ها و تصمیماتش شک داشته باشد. از سوی دیگر، اگر فرد در معرض محتوای مثبت و آموزشی باشد که به تقویت تفکر منطقی و تحلیل صحیح کمک می‌کند، احتمال بیشتری وجود دارد که در بزرگسالی فردی با اعتماد به نفس و آماده برای استفاده از فرصت‌ها باشد.

3. کنترل و آموزش لوب پیشانی:

کنترل لوب پیشانی و توسعه مهارت‌های شناختی آن، بخشی از فرآیند آموزش و تربیت است. کودکان باید از طریق بازی‌های فکری، چالش‌ها و فعالیت‌هایی که نیاز به تصمیم‌گیری و برنامه‌ریزی دارند، تمرین کنند تا این بخش از مغز آن‌ها تقویت شود. عدم تمرین این مهارت‌ها می‌تواند باعث شود که در بزرگسالی، افراد کمتر قادر به تصمیم‌گیری مطمئن و استفاده از فرصت‌ها باشند و بیشتر به شک و تردید دچار شوند.

4. آثار بلندمدت:

اگر فردی در کودکی یاد نگیرد که چگونه به افکار و احساساتش اعتماد کند و تصمیم‌گیری‌های مستقل انجام دهد، این ویژگی‌ها به بزرگسالی منتقل می‌شود. در نتیجه، ممکن است فردی که لوب پیشانی‌اش به‌خوبی تقویت نشده باشد، در مواجهه با موقعیت‌ها و فرصت‌های جدید دچار شک و تردید شود و از آن‌ها استفاده نکند.

نتیجه‌گیری:

به طور کلی، تربیت والدین، تأثیرات محیطی و رسانه‌ها نقش مهمی در شکل‌دهی به لوب پیشانی و رشد مهارت‌های شناختی دارند. عدم توجه به این عوامل می‌تواند باعث شود که افراد در بزرگسالی دچار تردید و شک در تصمیم‌گیری‌ها شوند و فرصت‌های مهم را از دست بدهند. بنابراین، آموزش و پرورش مناسب و محیطی که تفکر انتقادی و اعتماد به نفس را تقویت کند، برای رشد سالم و موفقیت در زندگی اهمیت زیادی دارد.
 

رویکرد صندوق خانوادگی اوارد و لوب پیشانی

در دنیای امروز، بسیاری از افراد فرصت‌های مهمی را از دست می‌دهند یا به آن‌ها شک می‌کنند، و این موضوع می‌تواند ناشی از نحوه تربیت، محیط زندگی و تأثیرات رسانه‌ای باشد که بر رشد و شکل‌گیری لوب پیشانی و توانایی‌های شناختی آن‌ها تأثیر گذاشته است. 
در صندوق خانوادگی اوارد، ما به دنبال این هستیم که این نوع موانع را از بین ببریم و به اعضای خود کمک کنیم تا با اعتماد به نفس بیشتری تصمیم‌گیری کنند و از فرصت‌های مالی و زندگی به بهترین شکل استفاده کنند.

1. نقش تربیت و تجربه‌های قبلی:

بسیاری از افراد به دلیل تجربیات گذشته یا تربیت‌هایی که در آن‌ها اعتماد به نفس و استقلال کافی تقویت نشده، دچار شک و تردید در تصمیم‌گیری‌های مهم می‌شوند. صندوق اوارد با فراهم کردن محیطی امن و حمایتی، به اعضا کمک می‌کند تا از طریق آموزش‌ها و برنامه‌های توسعه فردی، مهارت‌های شناختی و تفکر منطقی خود را تقویت کنند. این رویکرد باعث می‌شود افراد بتوانند با اعتماد بیشتری تصمیم بگیرند و در مسیر مالی خود پیشرفت کنند.

2. تأثیر رسانه‌ها و باورها:

رسانه‌ها و تأثیرات بیرونی می‌توانند تصورات ما از موفقیت و توانایی‌هایمان را تحت تأثیر قرار دهند. بسیاری از افراد به دلیل باورهای محدودکننده‌ای که از رسانه‌ها دریافت کرده‌اند، به فرصت‌های جدید مانند پیوستن به سیستم‌های مالی و تعاونی شک می‌کنند. در صندوق اوارد، ما تلاش می‌کنیم با ارائه محتوای آموزشی شفاف و مشاوره‌های کاربردی، این باورهای محدودکننده را تغییر دهیم و به اعضا نشان دهیم که موفقیت و بهره‌مندی از فرصت‌ها، نیازمند تفکر باز و اعتماد به نفس است.

3. تقویت لوب پیشانی و مهارت‌های شناختی:

یکی از اهداف صندوق خانوادگی اوارد، ارتقای مهارت‌های تفکر و تصمیم‌گیری اعضاست. 
با برنامه‌های آموزشی و کارگاه‌های مختلف، اعضا یاد می‌گیرند که چگونه از فرصت‌ها استفاده کنند و بدون ترس و تردید، قدم‌های مؤثر بردارند. 
این آموزش‌ها به تقویت لوب پیشانی کمک می‌کند و باعث می‌شود افراد توانایی بیشتری برای ارزیابی شرایط و بهره‌برداری از فرصت‌ها داشته باشند.

4. از بین بردن تردید و ایجاد اعتماد:

تردید و شک در تصمیم‌گیری‌ها، مانعی برای استفاده از فرصت‌های مالی و شخصی است. صندوق اوارد با فراهم کردن محیطی که در آن شفافیت، حمایت و اعتماد متقابل وجود دارد، به اعضا کمک می‌کند تا به توانایی‌های خود باور داشته باشند و با اطمینان بیشتری قدم بردارند.
 افراد در این محیط یاد می‌گیرند که موفقیت نیازمند استفاده از فرصت‌ها و اعتماد به نفس در تصمیم‌گیری است.

در صندوق خانوادگی اوارد، ما به اهمیت تربیت، تجربه‌های گذشته و تأثیرات بیرونی در شکل‌گیری تفکر و تصمیم‌گیری افراد آگاهیم. 
با ارائه محیطی حمایتی و آموزش‌های کاربردی، تلاش می‌کنیم تا اعضا از شک و تردید رهایی پیدا کنند و با اعتماد به نفس بیشتری در مسیر مالی و زندگی خود پیشرفت کنند. 
هدف ما این است که همه افراد بدانند که با تغییر ذهنیت و باور به توانایی‌های خود، می‌توانند از هر فرصتی که در اختیارشان قرار می‌گیرد به بهترین شکل بهره‌برداری کنند.

مجتبی شاطر آقایی زاده