زندگی نامه جبران خلیل جبران

جبران خلیل جبران، شاعر، نویسنده و فیلسوف بزرگ لبنانی، نامی است که با صداقت و عمق اندیشه‌هایش، قلب و ذهن میلیون‌ها انسان را متاثر کرده است. او در طول عمر خود، اثرهایی بی‌نظیر خلق کرد که همچنان پس از گذشت سال‌ها، جاودانه  باقی مانده‌اند.

نثرها و شعرهای او بازتابی از درونی‌ترین احساسات انسانی است و با زبانی زیبا و عمیق، مفاهیمی همچون عشق، زندگی، آرامش و معنای وجود را به تصویر می‌کشد. آثارش خوانندگان را به سفری جذاب در دنیای انسانیت و ارزش‌های اصیل دعوت می‌کند.

دوران طفولیت جبران خلیل جبران

جبران خلیل جبران، نویسنده و شاعر لبنانی، در تاریخ ۶ ژانویه ۱۸۸۳ میلادی (۱۶ دی ۱۲۶۱ شمسی) در شهر بشاری لبنان به دنیا آمد. او در یک خانواده مارونی مسیحی بزرگ شد. در طول دوران نوجوانی، او دارای یک روحیه آرام و حساس بود و احساسات او ناشی از علاقه او به هنر و طبیعت بود.
تحصیلات ابتدایی جبران خلیل جبران به صورت پراکنده بود و او درس‌های غیررسمی را از یک دکتر محلی یاد گرفت. به دنبال بهتر کردن شرایط زندگی، مادر جبران در سال ۱۸۹۵ میلادی (۱۲۷۳ شمسی) پیشنهاد کرد که خانواده به بوستون، ماساچوست نقل مکان کنند. این پیشنهاد توسط سایر اعضای خانواده پذیرفته شد. آن‌ها در محله‌ای از بوستون که به نام South End محله مهاجران نیز شناخته می‌شد، سکونت یافتند.

خانواده‌ی جبران خلیل جبرا

پدر جبران خلیل جبران، مردی با پوست روشن و چشمان آبی بود که به عنوان "یکی از قوی‌ترین مردان" در بشاری شناخته می‌شد. او با تحصیلات ابتدایی، اما مهارت اجتماعی بالا، بود. اما به دلیل قمار و مشروبات الکلی، درآمد او به زودی از بین رفت و فقیر شد. او در جرأت و قدرت خود برای بیان نظراتش شهرت داشت و همسر و فرزندانش نیز از او می‌ترسیدند.
با این حال، جبران هرگز احساس نزدیکی با پدرش نکرده بود. پدرش، مردی بی‌محبت بود که با هنر و استعدادهای جبران دشمنی داشت. از سوی دیگر، جبران همیشه مادرش را با عمیق‌ترین احساسات، محبت و مهربانی تحسین می‌کرد.
مادر جبران، کمیله رحمه، دختر یک روحانی مارونی بود. او زنی لاغر با رنگ پریدگی در گونه‌ها و سایه‌ای از مالیخولیا در چشمانش بود. او صدای آواز زیبایی داشت و فردی متدین بود. در ابتدا، کمیله جوان با پسر عموی خود، حنا عابدالسلام رحمه، ازدواج کرده بود، اما حنا به دنبال ثروت به برزیل مهاجرت کرد.
سپس کمیله بار دوم با پدر جبران ازدواج کرد و سه فرزند به نام‌های جبران، ماریانا و سلطانه به دنیا آورد. او بر خلاف شوهرش، بسیار مهربان بود و برای فرزندانش آرزوهای زیاد داشت. او با تحصیلات غیررسمی، از هوش و خردی برخوردار بود که تأثیر زیادی بر جبران گذاشته بود.
کمیله بر زبان‌های عربی و فرانسوی تسلط داشت و دستی در هنر و موسیقی داشت. او تخیل جبران را با افسانه‌های عامیانه لبنان و داستان‌های کتاب مقدس تحریک می‌کرد. همچنین، ماهیت معنوی و مراسم عرفانی مارونی که با فرزندانش همراه بود، تأثیر زیادی بر زندگی و آثار خلیل جبران داشت.
گسترش هنر توسط جبران خلیل جبران

نوجوانی ۱۳ ساله به نام خلیل جبران پس از حضور در مکانی که یک مرجع آموزشی و تحصیلی بود، به خاطر استعداد هنری خود مشهور شد. او در یک مدرسه عکاسی و نشر معروف به نام فرد هالند دی تحصیل کرد. فرد هالند دی توانایی‌های خلیل جبران را پرورش داد و او را به جامعه هنری وسیع­تری معرفی کرد.
در سن ۱۵ سالگی، خلیل جبران به کشور خود بازگشت و در یک مدرسه مارونی در بیروت تحصیل کرد. او علاقه‌مند به شعر شد و یک مجله دانشجویی را تأسیس کرد. در سال ۱۹۰۱ میلادی (۱۲۷۹ شمسی)، پس از درگذشت یکی از خواهرانش به علت سل، به بوستون رفت. سال بعد، برادر و مادرش نیز درگذشتند.
خلیل جبران با حمایت مالی خواهر بازمانده‌اش که خیاط بود، به کار هنر ادامه داد. در سال ۱۹۰۴ میلادی (۱۲۸۱ شمسی)، در یک نمایشگاه با طراحی‌های خود در استودیوی دی شهرت یافت و سپس شروع به نوشتن ستون هفتگی برای روزنامه عربی "المهاجر" کرد.
آثار خلیل جبران در سبک "اشعار منثور"، که به مضامینی مانند تنهایی و از دست دادن ارتباط با طبیعت پرداخت، طرفداران زیادی به دست آورد. در سال ۱۹۰۵ (۱۲۸۳ شمسی)، یک جزوه درباره عشقش به موسیقی منتشر کرد و سپس دو مجموعه داستان کوتاه را نیز منتشر کرد.

در آن زمان، خلیل جبران  به مری هاسکل، مدیر مدرسه مترقی که دوست و همکار ادبی او بود، نزدیک‌تر شد. برای ثبت‌نام در آکادمی جولیان در پاریس و سپس انتقال به شهر نیویورک در سال ۱۹۱۱ میلادی (۱۲۸۹ شمسی)، هزینه‌های زیادی را پذیرفت.
زندگی جبران خلیل جبران در نیویورک

خلیل جبران، نویسنده و هنرمند لبنانی، در سال ۱۹۱۲ میلادی (۱۲۹۰ شمسی) رمان "الاجنیها المتکاسیرا" یا "بالهای شکسته" را منتشر کرد. سپس در اواخر سال ۱۹۱۴ میلادی (۱۲۹۲ شمسی) نمایشگاهی از نقاشی‌های خود برگزار کرد که با استقبال خوب مردم مواجه شد، هرچند که در آن زمان سبک نمادگرایی که او تاثیر پذیرفته بود، به مرور زمان منسوخ شده بود.
پس از آن، جبران به نوشتن برای روزنامه عربی "الفنون" پرداخت و با شروع جنگ جهانی اول، تمایلات ناسیونالیستی بیشتری ابراز کرد. سپس وارد هیئت مدیره روزنامه "فتات بوستون" شد.
در سال ۱۹۲۰ میلادی (۱۲۹۸ شمسی)، او "الربیطه القلمیه" یا "پیوند قلم" را تأسیس کرد که یک انجمن از نویسندگان عرب را شامل می‌شد. همچنین با کمک مری هاسکل، شروع به نوشتن کتاب‌هایی به زبان انگلیسی کرد. آنها مجموعه‌ای از تمثیل‌ها را با استفاده از "دیوانه" (۱۹۱۸ میلادی - ۱۲۹۶ شمسی) و "پیشرو" (۱۹۲۰ میلادی - ۱۲۹۸ شمسی) تهیه کردند.
علاوه بر این، در سال ۱۹۱۹ میلادی (۱۲۹۷ شمسی)، جبران منظومه "مواکب" و کتاب "هنری بیست نگاره" را منتشر کرد.
نگاهی بر کتاب نبی از جبران خلیل جبران
جبران در سال ۱۹۲۳ میلادی (۱۳۰۱ شمسی) اثر برجسته‌ای به نام "پیامبر" را به جهانیان عرضه کرد.
این اثر به شخصیت المصطفی، یک فرد مقدس که پس از ۱۲ سال تبعید به وطن بازمی‌گردد، می­پردازد. در این کتاب، بیش از ۲۶ مقاله شاعرانه درباره عشق، غم و مذهب وجود دارد.
نظرات مردم درباره این کتاب متنوع بودند، اما نسخه اول آن به سرعت به فروش رفت. پس از آن، "پیامبر" با استقبال گسترده مخاطبان، به فروش خود ادامه داد و نویسنده‌اش را به شهرت والا رساند.
جبران عضوی از افسران انجمن شرق نو در نیویورک شد و برای مجله فصلنامه خود، که شامل نویسندگانی همچون برتراند راسل و اچ. جی ولز بود، مقالاتی می‌نوشت.
در سال ۱۹۲۸ میلادی (۱۳۰۶ شمسی)، او یک اثر معروف دیگر به نام "عیسی، پسر انسان" را به جمع آثار خود اضافه کرد. این کتاب، مجموعه‌ای از تأملات درباره­ی مسیح از طریق مشاهیر تاریخی و خیالی بود.
وفات جبران خلیل جبران
خلیل جبران در سال‌های آخر عمر خود، با مبارزه علیه اعتیاد به الکل درگیر بود. و پس از انتشار یکی از آخرین آثار تکمیل‌شده‌اش با نام "خدایان زمین" در اوایل سال ۱۹۳۱ میلادی (۱۳۰۹ شمسی) که وارد بازار شد، وی در تاریخ ۱۰ آوریل ۱۹۳۱ میلادی (۲۰ فروردین ۱۳۱۰ شمسی) به دلیل سیرز کبدی (یک بیماری کبد) جان خود را از دست داد.
در مدتی پس از درگذشت خلیل جبران، دست‌نوشته‌های وی به یک کتاب به نام "سرگردان" در سال ۱۹۳۲ میلادی (۱۳۱۰ شمسی) تبدیل شدند.
میراث باقیمانده از جبران خلیل جبران

جسد خلیل جبران در بشاری در صومعه­ی مار سرکیس دفن شد و بس از آن اتفاق آنجا به یک موزه تبدیل شد.
با این حال، به دلیل یک شرط در وصیت‌نامه­ی وی که حق امتیاز حاصل از فروش کتابش را به زادگاهش اختصاص می‌داد، مشکلات حقوقی پیش آمد.
مردم بشاری نتوانستند به توافق درباره­ی توزیع پول برسند و درگیر مناقشات تلخی قرار گرفتند که چندین دهه طول کشید. سپس دولت لبنان در این موضوع دخالت کرد و آن را به پایان رساند. در این فرآیند، محبوبیت کتاب "پیامبر" ثابت ماند.
در دهه­ی ۱۹۶۰ میلادی (۱۳۳۹ شمسی)، در جریان جنبش ضدفرهنگ در آمریکا، مجدداً محبوبیت بدست آورد و به فروش ۵۰۰۰ نسخه در هفته رسید.
خلیل جبران، که در طول زندگی خود اغلب توسط منتقدان مورد انتقاد قرار می‌گرفت، در نهایت به عنوان سومین شاعر پرفروش تمام دوران، پس از ویلیام شکسپیر و فیلسوف چینی لائوتسه شناخته شد.
سخن آخر
با وجود اینکه جبران خلیل جبران در بین ما نیست، اثری که او بر ادبیات جهانی گذاشته است همچنان در قلب و ذهن‌های علاقمندان به هنر و ادبیات زنده است. زبان زیبا و پرمعنای او، مفاهیم عمیق انسانیت را بازتاب می‌نماید و میلیون‌ها خواننده را به تأمل و تفکر درباره زندگی، عشق وامی­دارد.

 با میراثی که جبران برای ما به جا گذاشته است، او همچنان در ذهن ما زنده است و اثرش بر ادبیات به عنوان یکی از بزرگان تاریخ هنر پابرجا است.

لینک کوتاه : https://award.family/wf/98