زندگی نامه ماری کوری

ماری کوری، زنی بی‌مثال که با استعداد، همت و اراده‌ی قوی خود، توانست کاشفی بزرگ در زمینه‌ی فیزیک و شیمی شود. او با کشف‌های بزرگش در زمینه‌ی رادیواکتیویته و هسته‌ای، تاریخ علم را به یک پیچ و تاب مهیج تبدیل کرد.

ماری کوری، نمادی است از قدرت ذهن، استقامت و عزمی که تمامی ما را به سوی مطالعه دستاوردهای بزرگ علمی وی رهنمود می‌کند. در این مقاله، با زندگی و افتخارات ماری کوری آشنا خواهیم شد و دستاوردهایی که او را به عنوان یک الگوی تلاش و پیشرفت در علم تبدیل کرده است، به طور جامع بررسی خواهیم کرد.

تولد و دوران کودکی ماری کوری

ماری کوری در تاریخ ۷ نوامبر ۱۸۶۷ میلادی (۱۷ آبان ماه ۱۲۴۶ شمسی) در شهر ورشو در کنگره پادشاهی لهستان، امپراتوری روسیه به دنیا آمد. از دوران کودکی به خاطر حافظه فوق‌العاده‌اش، توجه اطرافیان را به خود جلب کرد.

او در یک خانواده فرهنگی بزرگ شد؛ پدرش وادیسواو اسکودوسکی و مادرش برونیسواوا اسکودوفسکا هر دو معلم و مدیر مدرسه بودند. ماری کوری علاقه‌ بسیاری به درس داشت و در تمامی دروس به عنوان یکی از شاگردان برتر شناخته می‌شد.

در سن ۱۶ سالگی، پس از اتمام تحصیلات متوسطه، در لیسه روسیه مدال طلا را در رشته تحصیلی خود به دست آورد. هر دو خانواده پدری و مادری او با مشکلات مالی روبرو بودند. زیرا این دو خانواده پس انداز خود را بر اثر سرمایه‌گذاری ناموفق از دست دادند.

او با درآمد خود توانست هزینه تحصیلات پزشکی خواهرش برونیسلاوا در پاریس را تامین کند، در حالی که می‌دانست برونیسلاوا بعدها به او کمک خواهد کرد تا تحصیلات خود را ادامه دهد. برونیسواوا، مادر ماری کوری، مدیر یک مدرسه دخترانه شبانه بود. وی در سال ۱87۷ میلادی (۱۲۵۶ شمسی) درگذشت.

مهاجرت به پاریس و اولین جایزه نوبل

ماری کوری در سال ۱۸۹۱ میلادی (۱۲۷۰ شمسی) به پاریس رفت و در همان دوران شروع به استفاده از نام "ماری" نمود. او در این دوران در دانشگاه سوربن در سخنرانی‌هایی از جمله سخنرانی‌های پل آپل، گابریل لیپمن و ادموند بوتی شرکت کرد. در پاریس، او با فیزیکدانانی معروف از قبیل ژان پرین، چارلز مورین و ایمه کاتن آشنا شد.

در این دوران، ماری کوری با مشکلات مالی و خانوادگی روبرو بود، اما با علاقه شدید خود به تحصیل و دانش، موفق شد این شرایط سخت را تحمل کند. او تا نیمه شب در اتاق خواب دانشجویی خود مطالعه می‌کرد و با غذاهایی مانند نان، کره و چای زندگی می‌گذراند.

در سال ۱۸۹۳ میلادی (۱۲۷۲ شمسی)، ماری کوری مدرک مقام اول در علوم فیزیکی را کسب کرد و سپس در آزمایشگاه تحقیقاتی لیپمن کار کرد. در سال ۱۸۹۴ میلادی (۱۲۷۳ شمسی) نیز مدرک مقام دوم در علوم ریاضی را دریافت کرد.

در بهار همان سال، او با پیر کوری، همسرش آشنا شد.

زندگی شخصی و عاطفی ماری کوری

در تاریخ ۲۵ ژوئیه ۱۸۹۵ میلادی (۵ بهمن ماه ۱۲۷۳ شمسی)، ماری کوری با پیر کوری ازدواج کرد. این اتفاق شروع یک شراکت بود که منجر به دست‌یابی به نتایج مهمی در سطح جهانی شد، به خصوص کشف عنصر پولونیوم که ماری به افتخار سرزمین مادری‌اش آن را به این نام نامگذاری کرد. این کشف در تابستان سال ۱۸۹۸ میلادی (۱۲۷۶ شمسی) اتفاق افتاد.

چند ماه بعد، رادیوم نیز کشف شد. این کشف اتفاقی بود که توسط هانری بکرل در سال ۱۸۹۶ میلادی (۱۲۷۴ شمسی) انجام شد و بعدها این پدیده با نام رادیواکتیویته شناخته شد.

ماری کوری در جستجوی موضوعی برای پایان‌نامه خود بود که تصمیم گرفت این موضوع را بررسی کند که آیا خاصیت کشف شده در اورانیوم در سایر مواد نیز وجود دارد یا خیر. با تمرکز بر مواد معدنی، او متوجه شد که اورانینیت دقیقاً همان چیزی است که به دنبال آن بود. این ماده معدنی فعالیتش بیشتر از اورانیوم خالص است و تنها با وجود مقدار کمی از یک ماده ناشناخته با فعالیت بسیار بالا در سنگ معدن قابل توضیح است.

دریافت دکترا

پیر کوری به ماری کوری در تحقیقات خود برای حل مشکلاتی که پیش رو داشتند، ملحق شد. پیر کوری عمدتاً به مطالعه فیزیک تشعشعات جدید می‌پرداخت، در حالی که ماری کوری سعی می‌کرد تا اورانیوم خالص در حالت فلزی را به دست آورد.

نتیجه این تحقیقات این بود که ماری کوری در ژوئن ۱۹۰۳ میلادی (بهمن ماه ۱۲۸۱ شمسی) دکترای علوم خود را دریافت کرد و همچنین با پیر کوری مدال دیوی انجمن سلطنتی را دریافت کردند. آن‌ها همچنین در سال ۱۹۰۳ میلادی (۱۲۸۱ شمسی) جایزه نوبل فیزیک را برای کشف رادیواکتیویته بدست آوردند.

او دو دختر به نام‌های ایرن و ایو داشت که در سال‌های ۱۸۹۷ و ۱۹۰۴ میلادی ( ۱۲۷۵ و ۱۲۸۳ شمسی) به دنیا آمدند. این موضوع باعث نشد که ماری کوری از کار علمی خود دست بکشد.

او به عنوان مدرس فیزیک در اکول نرمال سوپریور (École Normale Supérieure) در فرانسه منصوب شد. در آنجا، روشی برای تدریس بر اساس تجربیات عملی معرفی کرد.

در دسامبر ۱۹۰۴ میلادی (دی ماه ۱۲۸۳ شمسی) او به عنوان دستیار ارشد در آزمایشگاهی که پیر کوری آن را اداره می‌کرد منصوب شد.

درگذشت پیری کوری

در تاریخ ۱۹ آوریل ۱۹۰۶ میلادی (۲۹ فروردین ۱۲۸۵ شمسی)، پیر کوری به طور ناگهانی درگذشت. این حادثه برای ماری کوری بسیار تلخ بود، اما به عنوان یک نقطه عطف مهم در زندگی حرفه‌ای او نیز شناخته می‌شد. از آن پس، ماری کوری تلاش خود را برای انجام کارهای علمی، که از جوانی با پیر کوری آغاز کرده بود، دو چندان کرد.

در تاریخ ۱۳ مه ۱۹۰۶ میلادی (۲۲ اردیبهشت ۱۲۸۵ شمسی)، ماری کوری به عنوان استاد منصوب شد. این منصب در نتیجه خالی ماندن مقام استادی پس از درگذشت همسرش به او اعطا شد. ماری کوری در دانشگاه سوربن به عنوان اولین زن مدرس، حضور داشت.

سال ۱۹۰۸ میلادی (۱۲۸۷ شمسی) زمانی بود که او به مقام استادی نائل شد و در سال ۱۹۱۰ میلادی (۱۲۸۹ شمسی) رساله‌ی مهمی درباره رادیواکتیویته منتشر کرد. همچنین، در سال ۱۹۱۱ میلادی (۱۲۹۰ شمسی) جایزه نوبل شیمی را به خاطر جداسازی رادیوم خالص دریافت کرد.

در سال ۱۹۱۴ میلادی (۱۲۹۳ شمسی)، ماری کوری شاهد تکمیل ساختمان آزمایشگاه‌های موسسه رادیوم در دانشگاه پاریس بود. در طول جنگ جهانی اول، او به همراه دخترش ایرن به توسعه استفاده از رادیوم پرداخت.

سال ۱۹۱۸ میلادی (۱۲۹۷ شمسی) زمانی بود که و کارکنانی که ایرن به آن ملحق شده بود، به طور جدی فعالیت کردند و قرار بود مؤسسه رادیوم تبدیل به یک مرکز جهانی برای فیزیک و شیمی هسته‌ای شوند.

ماری کوری، که در آن زمان در بالاترین سطح شهرت خود قرار داشت و از سال ۱۹۲۲ میلادی (۱۳۰۱ شمسی) عضو آکادمی پزشکی بود، تحقیقات خود را به مطالعه شیمی مواد رادیواکتیو و کاربردهای پزشکی این مواد اختصاص داد.

مسافرت ماری کوری به آمریکا

در سال 1921، ماری کوری و دو دخترش به ایالات متحده سفر کردند. در این سفر، وارن جی هاردینگ، رئیس جمهور آمریکا، یک گرم رادیوم به او هدیه داد که قبلاً توسط یک مجموعه زنان آمریکایی خریداری شده بود. ماری کوری در کشورهای مختلفی از جمله بلژیک، برزیل، اسپانیا و چکسلواکی سخنرانی کرد.

او به عضویت کمیسیون بین‌المللی همکاری فکری درآمد که توسط شورای جامعه ملل تشکیل شده بود. همچنین، او از پیشرفت بنیاد کوری در پاریس و افتتاح مؤسسه رادیوم در ورشو در سال 1932 واقعاً خوشحال بود. در این مؤسسه، خواهرش به نام برونیسلاوا به عنوان مدیر فعالیت می‌کرد.

دستاوردهای مهم ماری کوری

از جمله دستاوردهای شناخته شده ماری کوری درک نیاز به انباشته شدن منابع رادیواکتیو بسیار قوی بود. این منابع نه تنها برای درمان بیماری‌ها، بلکه برای حفظ و تأمین منابع فراوان برای تحقیقات در زمینه فیزیک هسته‌ای نیز اهمیت داشتند.

وجود ذخایر ۱.۵ گرم رادیوم در موسسه رادیوم در پاریس، که در آن رادیوم D و پولونیوم در طی چند سال انباشته شده بود، نقش مهمی در موفقیت آزمایشاتی که در حدود سال ۱۹۳۰ انجام شد، داشت. به ویژه آزمایشاتی که توسط ایرن کوری و همسرش فردریک ژولیو انجام می‌شد. این کار راه را برای کشف نوترون توسط سر جیمز چادویک و به خصوص کشف رادیواکتیویته مصنوعی توسط ایرن و فردریک ژولیوت کوری در سال ۱۹۳۴ باز کرد.

درگذشت ماری کوری

• ماری کوری پس از چند ماه از کشف رادیواکتیویته مصنوعی به دلیل کم خونی آپلاستیک که ناشی از عمل تشعشع بود، درگذشت.
• او به خاطر دستاوردهایش در فیزیک، به ویژه در زمینه فیزیک هسته‌ای و شیمی، شهرت یافت. دو جایزه نوبل اهدا شده به ماری کوری تاییدیه ­ای بر این ادعاست.
• ماری کوری همراه با دخترش، ایرن ژولیوت کوری، مدخل رادیوم را برای ویرایش سیزدهم دایره المعارف بریتانیکا نوشتند.
• او در تاریخ ۴ ژوئیه­ی ۱۹۳۴ درگذشت و خاکستر او در پانتئون پاریس نگهداری می‌شود.
• دفتر و آزمایشگاه ماری کوری به عنوان یک موزه نگهداری می‌شود.

سخن آخر

ماری کوری، شخص برجسته‌ای در زمینه فیزیک و شیمی بود. او با اصرار، استقامت و پشتکار، توانست به تفکر و کشف‌هایی دست پیدا کند که تمامی زمینه‌های علمی را تحت تأثیر قرار داد. نام او نه تنها به عنوان اولین زنی که جایزه نوبل را دریافت کرد، بلکه به عنوان یک نماد قدرت و عزم در پیشبرد علم، در تاریخ خوش می‌درخشد.

ماری کوری با تلاش خود و خلاقیت در زمینه تحقیق و کشف، نشان داد که هیچ مانعی نمی‌تواند جلوی رشد و پیشرفت علمی را بگیرد و همواره به عنوان یک الگوی بزرگ برای تلاش و پیگیری در علم در یاد می‌ماند.